* در برنامه‌ریزی برای فروش و عرضه فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی به بازارهای منطقه‌ای توجه دارید یا جهانی؟
- علیرضا شاهرخی: با توجه به نوع برنامه‌هایی که می‌سازیم بازار ما منطقه‌ای است. البته بعضی فیلم‌های مستند را به هلند یا دانمارک و دیگر کشورهای اروپایی فروخته‌ایم، اما در بخش سریال‌ها منطقه و کشورهای اسلامی را پوشش می‌دهیم و این بازارها با فرهنگ و مقررات ما بیشتر همخوانی دارد. ترکیه، مالزی، اندونزی و کشورهای عربی بازارهایی هستند که می‌توانیم محصولاتمان را به آنها عرضه کنیم.
* در این سال‌ها با توجه به رشد شبکه‌های تلویزیونی در منطقه و بالا رفتن کیفیت برنامه‌های این شبکه‌ها، برنامه‌های ایرانی همچنان خریدار دارد؟
- ما به سمت عرضه برنامه‌های تلویزیونی رفته‌ایم و سعی کرده‌ایم آنها را جایگزین فیلم‌های سینمایی کنیم. بازار سینما در دست آمریکاست و اروپا سهم کمی از این بازار دارد و سعی کرده‌ایم از این طریق ضعف در بخش سینمایی خود را جبران کنیم. دنیا مصرف‌کننده فیلم‌های آمریکایی است، بنابراین برای فتح بازار جهانی جدال سختی در پیش داریم، اما متمرکز شدن روی برنامه‌های تلویزیونی، مستندها و انیمیشن‌هایی که در آنها استانداردهای جهانی رعایت شده می‌تواند ما را به موفقیت برساند.
* پس کارها باید سطحی بالاتر داشته باشند. چه کسی این معیارها را تعریف می‌کند؟
- مطمئنا ما همه تولیدات را قابل عرضه در سطح بین‌المللی نمی‌دانیم. بررسی‌هایی انجام می‌شود و گروهی کارشناس آثار تولید شده در سال را بررسی می‌کنند و آنها را با معیارهای جهانی و استانداردهای تولیدات تلویزیون‌های موفق دنیا می‌سنجند. از میان همه برنامه‌ها و فیلم‌ها آنهایی انتخاب می‌شوند که با معیارهای حرفه‌ای بیشتر همخوانی دارند.
* معیار فروش با معیارهای حضور فیلم در یک جشنواره تفاوت دارد؟
. به هرحال فروش یک فیلم ماجرایی است و عرضه آن در یک جشنواره یک نکته دیگر. ممکن است جشنواره‌ای براساس خط‌مشی خود فیلمی را بپسندد حتی اگر آن فیلم از بعضی نظرها ضعیف باشد. در جشنواره‌های خاص موضوع یک فیلم و سوژه آن می‌تواند برگ برنده باشد، اما زمان فروش فیلم یا برنامه به یک شبکه باید حرفه‌ای باشد و معیارهای جهانی در آن لحاظ شده باشد.
* تلاش شما این است در جشنواره‌ها حضور موفقی داشته باشید یا به فروش تولیدات فکر می‌کنید؟
- هدف اصلی ما فروش است و نمی‌خواهیم فقط در جشنواره‌ها حضور داشته باشیم. البته جشنواره‌ها ویترینی هستند که می توانند معرف خوبی برای محصولات ما باشد. در فضای جشنواره آدم‌های حرفه‌ای و مدیران شبکه‌ها حضور دارند و شرکت در جشنواره‌ها و محافل هنری می‌تواند امتیازی باشد تا آن فیلم راحت تر به فروش برسد.
* اکران نشدن یک فیلم در داخل کشور مانع از فروش آن نمی‌شود؟
- ما در این بخش دخالتی نداریم. البته در دوره جدید که فعالیت‌مان سازمانی‌تر شده محدودیت‌ها بیشتر است و باید حساس باشیم. فیلم‌های ابوالفضل جلیلی هیچ وقت اکران نشده‌اند، اما عرضه خارجی خوبی داشته‌اند. بعضی فیلم‌ها قابلیت عرضه عمومی ندارند. بعضی از این فیلم‌ها از تلویزیون پخش و دیده می شوند، اما بازدهی ندارند. طبیعی است چنین فیلم‌هایی در ایران اکران گسترده نداشته باشند، اما بتوان برای مخاطب بعضی شبکه‌ها و جشنواره‌ها آنها را نمایش داد.
* تعطیلی بازار فیلم CMI چه تاثیری بر فروش فیلم‌ها و مجموعه‌های ایرانی داشته است؟
- ما هنوز با مراکز و شبکه‌های خارجی تعامل داریم، اما به نحو دیگری سعی می‌کنیم از بازارها استفاده کنیم. در شکل قبلی تلویزیون بیشترین سودآوری را داشت و در این سه دوره ارتباط ما با شبکه‌های مختلف خوب بود. این روند رو به بهبود بود و شرکت‌های بهتری در این بازار حضور پیدا می‌کردند. ما درغیبت این بازار به محافل جایگزین فکر کرده‌ایم، اما در کنار بازار نیاز به فیلم و برنامه خوب هم داریم که بتوانیم آنها را با قدرت عرضه کنیم.
* هیچ‌وقت برای اکران فیلم‌های ایرانی در خارج برنامه‌ریزی کرده‌اید؟
- فروش فیلم برای ما مهم است و مهم نیست فیلم را به جشنواره می‌فروشیم یا به شبکه تلویزیونی، اما فیلم‌های ایرانی امکان اکران گسترده خارجی ندارد. بیشتر این فیلم‌ها جنبه‌های هنری و مخاطب خاص دارند و این نوع فیلم‌ها امکان اکران گسترده ندارند.
* فکر می‌کنید فیلم‌ها و برنامه‌های ایرانی می‌توانند بازار گسترده خارجی داشته باشند؟
- ما به بازارهای جهانی فکر می‌کنیم. در زمینه انیمیشن و مستند می توانیم بازار گسترده داشته باشیم. البته باید بازارهای جدید کشف کنیم. کشورهای آسیای میانه، آمریکای لاتین و ... می‌توانند بازار خوبی برای ما باشد. نباید به بازارهایی که کشورهای دیگر دراختیار دارند چشم داشته باشیم. ما می‌توانیم مخاطبان دیگری را جذب کنیم.
نظر شما